Τα κλινικά χαρακτηριστικά /ιδιομορφίες του μυϊκού άλγους που προκαλείται μετά από έντονη άσκηση είναι γενικά και διάχυτα και παρουσιάζονται όταν δεν υπάρχει συγκεκριμένος η έντονος τραυματισμός. Μια οξεία μυϊκή κάκωση μπορεί να διαχωριστεί απ΄το φαινόμενο της καθυστερημένης έναρξης μυϊκού άλγους κυρίως απ΄το ιστορικό.
Μετά από ένα τραυματισμό ο ασθενής συνήθως είναι σε θέση να συνδέσει ένα συγκεκριμένο περιστατικό ή επεισόδιο το οποίο μπορεί να καθοριστεί ως η αιτία του τραυματισμού. Βασιζόμενοι σ΄ αυτό το διαχωρισμό ο φυσιοθεραπευτής είναι σε θέση να προσδιορίσει την ταυτότητα των παραπόνων του διάχυτου μυϊκού άλγους που είναι αποτέλεσμα μιας νέας ή ασυνήθιστης άσκησης. Αν ο ασθενής όμως είναι σε θέση να περιγράψει στο ιστορικό έναν έντονο, εντοπισμένο πόνο μετά από ένα συγκεκριμένο περιστατικό, τότε πολύ πιθανόν να πρόκειται για κάποια μυϊκή κάκωση.
Σύμφωνα με αρκετούς ερευνητές μετά από ένα εξειδικευμένο πρόγραμμα άσκησης το μυϊκό άλγος είναι ένα προσδοκώμενο υποπροϊόν της εντατικής πλειομετρικής άσκησης.
Η παρουσία και το επίπεδο του μετά την άσκηση μυϊκού άλγους, εμφανίζεται να είναι μεγαλύτερο μετά από ένα πρόγραμμα πλειομετρικών παρά μυομετρικών ασκήσεων.
Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν:
· πόνο
· οίδημα
· ευαισθησία
· μειωμένο εύρος κίνησης
· δυσκαμψία – σκληρότητα
O ALBERT (1991) αναφέρει 5 γενικές θεωρίες που εξηγούν τον μηχανισμό του ΚΕΜΑ
1. Θεωρία του γαλακτικού οξέως
2. Θεωρία της ρήξης των ιστών
3. Θεωρία του σπασμού τονικών μυών
4. Θεωρία της βλάβης του συνδετικού ιστού
5. Θεωρία των υγρών των ιστών
Οι θεωρίες του γαλακτικού οξέος και του σπασμού των τονικών μυών , σύμφωνα με άλλους ερευνητές δεν σχετίζεται με το ΚΕΜΑ. Πρόσφατες μελέτες έδειξαν ότι η πρωτογενής αιτία είναι η βλάβη των σκελετικών μυών .
Η μεγάλη τάση που παράγεται κατά την πλειομετρική άσκηση συνεισφέρει στην αρχική μυϊκή βλάβη, αν και οι μειομετρικές και ισομετρικές ασκήσεις δεν αθωώνονται ως προς την πρόκληση λανθάνοντος μυϊκού άλγους.
Σε ορισμένες περιπτώσεις οι ισομετρικές και μειομετρικές ασκήσεις μπορούν να προκαλέσουν ΚΕΜΑ ακόμη και σε πολύ καλά προπονημένους αθλητές.
Προτεινόμενες θεραπευτικές τεχνικές και τα αποτελέσματά τους για το ΚΕΜΑ σύμφωνα με τον ALBERT ε ί ν α ι:
Ξεκούραση : Κανένα αποτέλεσμα
Στεροειδή Αντιφλ. : Υψηλή αποτελεσματικότητα
Μη Στεροειδή Αντιφλ. : Μέτρια αποτελεσματικότητα
Ηλεκτρικός ερεθισμός : Προτείνεται μόνο – όχι αποδείξεις
Ασκηση : Υψηλή αποτελεσματικότητα
ΤΕΝS : Υψηλή αποτελεσματικότητα
Διάταση : Μέτρια αποτελεσματικότητα (ΝΑΙ + ΟΧΙ)
Ιοντοφόρεση : Ανεπιτυχής
Κρυοθεραπεία : Ανεπιτυχής
Ανταγωνιστές Ασβεστίου : Μόνο προτείνονται
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου